Soms is het gewoon kut
Zoals bij elk romantisch beeld is ook bij backpacken de realiteit dat het soms gewoon kut is. Gelukkig kan ik de kut-momenten op één hand tellen. Maar ze waren er heus wel. Zo zat ik een keer in echt een heel vies hostel, waar de douche niet werkte en de kakkerlakken door de slaapkamer raceten. Het was ook echt zo’n rare plek, ik was er eerst helemaal alleen en later kwam er een Duitser die veelal halfnaakt rondliep en met een grote sombrero als entertainer zijn geld verdiende. Het werd nog gekker toen er een Chinees geschminkt als tijger, ja: tijger! langskwam om op een beamer tot ‘s nachts naar videoclips van de Bee Gees te kijken. Ik dacht echt wáár is die candid camera?
Ik wilde weg. Maar kwam er niet uit hoe ik daar een busticket kon boeken of waar ik op de bus kon stappen, de eigenaar van dat hostel wist ook niks en bleh ik voelde me echt alleen en ellendig. Tip 24: wanneer je je niet zo fijn voelt, bel of facetime dan even met het thuisfront. Toen ik m’n ouders weer even zag en het verhaal deed, terwijl die Duitser met alleen een handdoekje om op de achtergrond langsliep, ging ik de humor er eigenlijk ook nog wel van inzien. Na wat online speurwerk kwam ik er vervolgens achter hoe en waar ik een busticket kon krijgen om zo snel mogelijk weer te vertrekken, en zo kwam het uiteindelijk natuurlijk wel weer goed.
Tip 25: Leer een beetje Spaans. Met alleen Engels red je het niet, dus leer in ieder geval hoe je vriendelijk gedag zegt, een kamer boekt, de weg vraagt, kleuren en cijfers. Als ik groen en drie verstond, wist ik dat ik de groene bus met een grote 3 erop moest hebben. Ik deed voorafgaand aan de reis een spoedcursus Spaans, tijdens het reizen bleef ik oefenen met de app Duolingo, maar het snelste leer je door zoveel mogelijk gewoon Spaans proberen te spreken, dat wordt ook gewaardeerd. Laat die zinsopbouw en grammatica maar lekker achterwege. Verder kom je met wat creatieve handgebaren, een vriendelijke glimlach en geregeld muchas gracias ook een heel eind.
Een ander ding dat gewoon kut is, is verdwalen. Tip 26: download de app Maps.me. Zonder die app had ik echt nooit over een heel continent kunnen reizen. Elk weggetje, tot in de jungle aan toe, herkent de app. Eén keer ben ik met een hike verdwaald. De route was ten eerste al veel te gevaarlijk, soms ging ik kruipend over een bergrug, want één misstap betekende een eenzame dood in het ravijn. Leek me zonde. Ik ging alleen op pad, ja ik weet dat het niet slim was, maar ja daar was nog weinig aan te doen toen ik daar letterlijk in the middle of nowhere stond. Toen zelfs Maps.me bevestigde dat er geen pad was, wist ik zeker dat ik verdwaald was. Toch kon Maps.me wel aangeven waar de bewoonde wereld was, dus na een paniekerige tocht door de bossen redde ik mezelf hier ook wel weer uit.
Tip 27: Als je een taxi neemt, volg dan zelf ook de weg via Maps.me of Google Maps. De chauffeurs zien het natuurlijk meteen wanneer ze een Gringo in de auto hebben en laten je graag wat meer betalen, en dat is kut. Met de juiste kaart op m’n mobiel vertelde ik ze haarfijn waar ze links of rechts moesten. De hele dag Maps.me aan slurpt wel batterij van je mobiel. Tip 28: zet je mobiel op energiebesparing of nog beter op Vliegtuigmodus. Tip 29: neem ook een werkende powerbank mee. Ideaal als je bijvoorbeeld meerdere dagen gaat hiken en niet zeker weet of er elektriciteit is. Ik had een powerbank op zonne-energie aangeschaft. Klinkt tof, maar deze bleek niet te werken, dat is ook kut.
X Ella
Wordt vervolgd..
Lees ook: Blog 1: De Grote Bosatlas blz. 197 Blog 2: Mijn backpack en ik Blog 3: Toch nog besmet... Blog 4: Doo-t hènig an Blog 5: Wie heeft mijn bammetje met kaas?! Blog 6: Water in de neus, kriebels in de buik en adrenaline all over Blog 7: Wat eten we vandaag Blog 8: Una foto por favor
