Wat eten we vandaag?

De Lonely Planet maakte me lekker met het verhaal dat Lima de culinaire hoofdstad van Peru is, met een uiterst gevarieerde keuken dankzij de invloeden van diverse landen. Nou het klonk veelbelovend, maar mijn ervaring met eten in Zuid Amerika was tot dan toe niet heel bijzonder, en helaas, Lima wist mij ook niet te verrassen. Mijn vorige backpackavontuur was door Thailand; alleen al terugdenkend aan die kruidige curry’s, aroma’s van soepen, overheerlijke spring rolls en ander Thais streetfood loopt het water me alweer in de mond. Oké het was misschien ook geen eerlijke vergelijking, maar conclusie: voor het eten hoef je niet naar Zuid Amerika. De frituur is er favoriet en regelmatig koos ik tussen kip met rijst of rijst met kip. Een groot pluspunt van het continent waren wel de mega markten vol met vers fruit, spotgoedkoop en vol van smaak!

Eén van de leuke dingen van reizen vind ik het ontdekken van andere culturen en gewoontes, en dus ook het eten en drinken dat typisch is voor de landen. Zo kan je Argentinië niet verlaten zonder mate te hebben gedronken. Een sterke thee dat de Argentijnen de hele dag door drinken en ook echt al-tijd bij zich hebben. Er zijn aparte regels voor het drinken; je mag onder andere niet afwijzen als je het krijgt aangeboden, geen dankjewel zeggen als je het teruggeeft en niet het ‘rietje’ aanraken. Chili verlaat je niet zonder een paar shotjes Pisco sour, en het visgerecht Ceviche laten de Peruvianen je maar al te graag proeven. Cuy (Cavia) is voor hun een ware delicatesse, dát liet ik nou net even aan me voorbij gaan. Maar bijvoorbeeld Alpaca was best lekker, smaakte eigenlijk net als rundvlees; in Bolivia zet je overdag de schattige beestjes op de foto en ’s avonds ligt dit vlees lekker tussen patat, ui en paprika op je bord. En elke strandtent aan de Braziliaanse kust serveert de cocktail Caipirinha. Tip 17: Smaken verschillen, maar laat je eens verrassen, of nog leuker: eet met de locals mee, je wordt sowieso overal warm ontvangen.

Om tijdens het backpacken toch aan de nodige vitamientjes te komen, kocht ik regelmatig ‘ensalada de frutas’, ofwel een fruitsalade, ook makkelijk zelf te maken met de overvloed aan fruit dat op elke Zuid-Amerikaanse markt te vinden is of je gewoon rechtstreeks van de bomen plukt. De eerder genoemde Free Walking Tours zijn er in vele plaatsen ook in de variant van Food Tours. Een local neemt de groep dan mee langs de leukste barretjes en markten, en laat de gerechtjes en fruitsoorten proeven die typerend zijn voor die streek. Ideaal, want ik zag soms wel fruit dat ik niet kende, maar ik had dan ook geen idee wat je er van kon eten of hoe je het misschien eerst moest bereiden. En ook hierbij gold, met name jongeren namen deel, dus de kans was groot dat we met een aantal die avond in een barretje bleven hangen.

Samen wat drinken of eten is altijd gezelliger, en wanneer je samen kookt scheelt het ook nog eens in de kosten. Tip 18: als je wilt gaan koken, vraag dan rond in het hostel wie er mee wil koken en eten. Samen de ingrediënten voor bijvoorbeeld een pasta uitkiezen en gezamenlijk koken vond ik altijd erg gezellig. Tip 19: Vergeet vooral niet voldoende drank te kopen, meestal waren we na het eten nog niet uitgekletst en gingen er ’s avonds nog wel een paar wijnflessen of biertjes open. Let op reis wel extra op de hygiëne zowel als je zelf kookt, als wanneer je wat op straat eten koopt of in een restaurant gaat eten. Tip 20: Neem altijd een tubetje handalcohol mee, die gel is echt een topuitvinding. Rob Geus mag dan niet vrolijk worden van sommige keukens in Nederland, maar in Zuid Amerika wil je al helemaal niet weten hoe het er met de hygiëne gesteld is. Maar denk er ook weer niet te veel over na en geniet er lekker van.

X Ella

Wordt vervolgd..

Lees ook:


Blog 1: De Grote Bosatlas blz. 197
Blog 2: Mijn backpack en ik
Blog 3: Toch nog besmet...
Blog 4: Doo-t hènig an
Blog 5: Wie heeft mijn bammetje met kaas?!
Blog 6: Water in de neus, kriebels in de buik en adrenaline all over